Hallo allemaal,

Via deze blog willen wij jullie graag op de hoogte brengen. In de afgelopen tijd stond het voor de kinderen in het teken van de zomervakantie. In deze tijd mocht wij juist veel doen en is er alweer veel gebeurt.

In de periode na onze laatste blog waren wij druk bezig met ons visum. Dit visum hebben wij nodig om langer dan 180 dagen in Oekraïne te kunnen en mogen verblijven. In de periode van begin juni hadden wij alle papieren geregeld en wel 6 gesprekken gevoerd met de immigratiedienst. Gelukkig werd uiteindelijk alles goedgekeurd en werd alles naar Kiev gestuurd en moesten wij wachten tot ons pasje na 15 werkdagen aan zou komen. Na ongeveer 12 werkdagen belden wij naar de immigratiedienst om te vragen of ons pasje al was aangekomen. Dit was op dinsdag 15 juni. Wij kregen toen te horen dat de mensen in Kiev alles hadden teruggestuurd omdat er toch een papier miste, we een nieuwe afspraak moesten maken en opnieuw 15 werkdagen moesten wachten. Hierdoor raakten we behoorlijk in de stress, maar oké, we zouden de volgende dag wel weer bellen voor een nieuwe afspraak. De reden dat we in de stress raakten was omdat ons tijdelijke visum 7 juli verliep. Woensdag 16 juni belden we opnieuw naar de immigratiedienst om dus een nieuwe afspraak te maken en daar gebeurde iets waar we haast niet voor durfden te bidden. De vrouw aan de telefoon zei: “ maar alles is goedgekeurd en jullie pasjes liggen hier gewoon…”.

Ja daar word je wel stil van. Dit hadden we niet aan zien komen maar wat werden we hier verrast en getest. Op donderdag 17 juni om 08.20 uur stonden we dan met onze pasjes in onze handen. We mogen en kunnen ons werk doorzetten hier in Oekraïne. Maar nu eerst tijd voor wat rust, en dit zorgde ervoor na wat gesprekken met elkaar te voeren dat we ’s avonds na de wedstrijd Nederland – Oostenrijk in de auto stapten om even 3 weken in Nederland te verblijven. En zo stonden we vrijdag op zaterdag nacht met onze voeten op Nederlandse bodem.

In Nederland hebben we heerlijk genoten van familie, vrienden, rust, zee en strand. Ook hebben wij een Covid-vaccinatie kunnen ophalen.
Wat was het fijn en wat hebben we genoten van iedereen om ons heen. Op vrijdagavond 9 juli zijn we weer met de auto vertrokken naar Oekraïne. Zaterdagavond kwamen we aan in Hongarije bij Jurjen en Ruth en zondagmiddag reden we de grens bij Oekraïne weer over.

Wat fijn dat doordat we het visum hebben we hier ons werk door konden zetten. In de afgelopen weken hebben wij namelijk op drie verschillende zigeunerkampen een Bijbelweek mogen organiseren. Deze weken hadden wij in Nederland vorig jaar al voorbereid en wat was het gaaf om dit nu echt uit te mogen voeren! Het thema van deze weken was “ Je bent geliefd”. We hebben gewerkt aan de hand van de verhalen van Max Lucado over de Nerflanders. Door middel van toneelspel, bijbelverhalen, sport en knutselen hebben wij iets van Gods liefde voor hen uit mogen delen. We hebben deze weken gedraaid op de kampen in Kisdobrony, Telek en Dimisco.
Ook hebben we weer veel activiteiten in het kindertehuis mogen doen en hebben we samen gewandeld in de bergen met de oudste meisjes. Wat is dit land ook mooi en wat was het gaaf dat ze het allemaal gehaald hadden om naar de top te klimmen.

De kinderen hebben hier nu drie maanden vakantie gehad, van 1 juni tot volgende week 31 augustus. Volgende week 1 september begint hier alles weer. We hopen en bidden dat dit een fijn schooljaar voor ze mag worden met hopelijk weinig quarantaineweken zoals de afgelopen 2 jaar. We willen jullie vragen om te blijven bidden om zegen voor de meisjes, die straks weer een nieuw jaar starten. In bijzonder voor zes meisjes die dit jaar mogen beginnen met hun vervolgstudie. Een nieuwe stap in hun leven, een stap waar we dankbaar voor zijn omdat dit een kans is die ze anders niet zouden krijgen. We bidden voor wijsheid, kracht en voor een fijne tijd op hun nieuwe scholen.

Áldás békesség ( zegen en vrede)

Roelienke en Richard