Dinsdag 29 december 2020, de auto is vol gepakt, ons huis helemaal leeg en klaar om te gaan. Het laatste rondje langs onze ouders om vervolgens op pad te gaan. Na een voorspoedige reis reden we woensdag rond twaalf uur Oekraïne binnen. Dit zonder enige problemen bij de grenzen. We zijn erg dankbaar hoe onze reis verliep.

Aangekomen bij het meisjestehuis, na ruim 24 uur reizen, werden we warm ontvangen door de kinderen en de begeleiders. Jurjen hebben we het eerste uur niet gezien, omdat hij voor de meiden een escaperoom had gemaakt. Na de eerste ontmoetingen en rondleidingen konden we een nacht goed slapen, dit was ook wel nodig omdat we in de nacht ervoor nauwelijks tot niks geslapen hadden. Ook beloofde de volgende dag (en nacht) weer veel te gebeuren.

“GELUKKIG NIEUWJAAR!!” of in het Hongaars “BOLDOG UJ ÉVET!”

Een nieuwe start in het nieuwe jaar voor ons hier in de Oekraïne. Wij wensen jullie vanuit hier allemaal het beste toe voor dit aankomende jaar waar gezondheid en liefde voorop mogen staan.

Ons avontuur gaat nu echt beginnen en we zijn ontzettend dankbaar voor de mogelijkheid om hier te zijn. Dankzij familie, vrienden, gemeenteleden en nog zo veel andere mensen is het namelijk mogelijk om onze tijd, energie en liefde hier te kunnen en mogen geven.

In de afgelopen week mochten wij hier al een start mee maken. Roelienke heeft geholpen met een Bijbelweek en is gestart met de bootcamp/sport lessen. Ook hier is namelijk quarantaine waardoor de meiden hier allemaal thuis zijn. Richard heeft kennis gemaakt met de kinderen en trainers van de voetbalclub S.C. Small Miracles. Deze mochten afgelopen week weer trainen maar helaas staat dat vanaf deze week weer drie weken stil door Covid-19. Voorop stond dat we veel konden optrekken met de meiden om ze zo beter te leren kennen. Daarbij zijn de potjes pingpong en tafelvoetbal erg geliefd.

Door gelijk actief bezig te gaan leren wij de kinderen kennen en leren zij ons kennen. Daarbij komt kijken dat wij de Hongaarse taal onder de knie zien te krijgen wat echt een flinke uitdaging blijkt te zijn. Maar, elke dag leert men, en dat geldt ook hierbij!

Terwijl we dit blog schrijven zitten we in ons nieuwe appartement! We mochten eind van deze week verhuizen van een kamer naar een ruimere plek waar we zelfs gasten kunnen ontvangen. Vanuit hier mogen we de komende tijd aan het werk gaan. Door Covid-19 blijft het nog lastig om te zeggen hoe de werkzaamheden er precies gaan uitzien. Er is in ieder geval genoeg te doen! De eerste tien dagen zitten er nu op, we hebben veel indrukken gehad en ons hoofd zit vol met van alles en nog wat. We zijn dankbaar dat we dicht bij de kinderen mogen zijn en elke dag tijd en liefde in hen mogen investeren.

Alle dank aan God!

Graag willen we jullie ook vragen om te blijven bidden voor de meisjes uit het kindertehuis. Op het eerste gezicht lijkt het een gezellige groep meiden. De omstandigheden zijn goed in het tehuis, er is eten, drinken, kleding, onderdak en begeleiding. Tegelijkertijd zijn deze meiden erg beschadigd in hun verleden, we willen uw gebed vragen voor hun toekomst.

Groetjes,

Richard & Roelienke